با اعتماد به نفس به گفتگو نزدیک شوید و احساسات خود را بدون توسل به سرزنش یا اتهام بیان کنید. برای واکنش‌های مختلف مانند انکار، حالت تدافعی یا حتی عصبانیت آماده باشید. خونسرد باشید و بر نیاز خود به صداقت و شفافیت تمرکز کنید.
کشف اینکه همسر یا نامزدتان ممکن است دروغ‌هایی را به شما گفته باشد می‌تواند مثل یک ضربه‌ای باشد که اساس اعتمادی که رابطه شما بر آن بنا شده است را متزلزل کند. در این شرایط فرد احساس آسیب، سردرگمی و عدم اطمینان از اینکه چه کاری باید انجام دهد، خواهد کرد. ۳ گام تعیین‌کننده در این باره وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند.
۱- مکث و تامل
قبل از رویارویی با همسر خود، بسیار مهم است که قدمی به عقب بردارید و افکار خود را سامان‌دهی کنید. واکنش تکانشی اغلب می‌تواند وضعیت را بدتر کند و منجر به بحث‌های بی‌نتیجه و فریب و دروغ بیشتر شود. در عوض به خودتان فضایی برای پردازش احساسات‌تان بدهید. از خود بپرسید چرا معتقدید او به شما دروغ می‌گوید؟ آیا بر اساس شواهد ملموس است یا یک احساس درونی؟ آیا می‌توانید در مورد ماهیت دروغ و پیامدهای آن برای رابطه خود فکر کنید؟ درک زمینه و شدت دروغ به شما کمک می‌کند که به طور موثرتری چنین موقعیت‌هایی را مدیریت کنید.
۲- مواجهه با شفافیت
هنگامی که احساس نیاز کردید، یک گفتگوی مستقیم و صادقانه با همسر خود داشته باشید. زمان و مکان مناسبی را تعیین کنید و مطمئن شوید که هر دوی شما در یک حالت ذهنی آرام و پذیرا هستید. با اعتماد به نفس به گفتگو نزدیک شوید و احساسات خود را بدون توسل به سرزنش یا اتهام بیان کنید. برای واکنش‌های مختلف مانند انکار، حالت تدافعی یا حتی عصبانیت آماده باشید. خونسرد باشید و بر نیاز خود به صداقت و شفافیت تمرکز کنید. واضح است که صداقت در رابطه شما قابل مذاکره نیست. مرزهای خود را تعیین کنید و عواقب عدم صداقت را مشخص کنید. شریک زندگی شما باید درک کند که بازسازی اعتماد به زمان و تلاش هر دو طرف نیاز دارد.
۳_ تصمیم‌گیری در مورد آینده
پس از صحبت خود، در مورد آنچه گفته شد فکر کنید و در مورد آینده رابطه خود فکر کنید. این تصمیم بر اساس شدت دروغ، پاسخ همسر و وضعیت عاطفی شما باشد. اگر شریک زندگی شما واقعا پشیمان و به فکر بازسازی رابطه است به این فکر کنید که فرصتی دوباره به رابطه بدهید. این موضوع نیاز به صبر بسیار دارد. با این حال اگر شریک زندگی شما همچنان به دروغ گفتن ادامه می‌دهد و از پذیرفتن مسئولیت امتناع می‌ورزد یا هیچ نشانه‌ای از تغییر نشان نمی‌دهد، ممکن است به پایان ارتباط فکر کنید، بدون شک چنین تصمیمی ساده نیست و نیاز به بررسی همه جانبه مسائل مختلف غیر از ارتباط دو نفره شما دارد. کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان و درمانگر زوجی می‌تواند بسیار مفید باشد.