به نقل از بیزینس اینسایدر، حدود ۲ دهه قبل آن جانسون ۳۰ ساله دچار سکته ساقه مغز (brain stem stroke) شد اما زنده ماند. وی فلج شد و نمی توانست صحبت کند.

جانسون اندک اندک توانایی تنفس به تنهایی، حرکت گردن و چشمک زدن را بازیافت اما اکنون پس از ۱۸ سال مغز او توانایی حرکت ماهیچه های لازم برای صحبت کردن فراتر از چند کلمه را ندارد.

اما به گفته محققان یک پروژه، او اکنون نخستین بیماری است که از فناوری عصبی نوین شامل یک ایمپلنت هوش مصنوعی مغزی مخصوص سخن گفتن و شناسایی حالات صورت از سیگنال های مغزی استفاده می کند.

در تحقیق مذکور که ماه گذشته در نشریه نیچر منتشر شد. محققان دانشگاه کالیفرنیا سن فرانسیسکو و دانشگاه کالیفرنیا برکلی یافته های خود را پس از ایمپلنت یک لایه نازک از ۲۵۳ الکترود روی مغز جانسون و شخصی سازی این فناوری برای خوانش سیگنال های مغزی اعلام کردند.

فناوری عصبی مذکور از هوش مصنوعی برای رمزگشایی سیگنال های مغز زن هنگام صحبت کردن وی استفاده می کند. هرچند ماهیچه های او حرکت نمی کند، اما مغز وی سیگنال های قابل دریافت برای الکترودها می فرستد. این سیگنال ها آنچه فرد می خواهد بگوید را رمزگشایی می کند و در مرحله بعد گفتار و حالات صورت را با کمک یک آواتار رایانشی می سازد.

جانسون پس از سکته مغزی دچار آسیب شناختی یا حسی نشده بود و می توانست با کمک روشی قدیمی شامل یک دستگاه که نسبت به حرکات کوچک سر واکنش نشان می دهد در هر دقیقه ۱۴ کلمه حرف بزند. اما او با کمک آواتار دیجیتالی جدیدش می تواند حدود ۸۰ کلمه حرف بزند.

ادوارد چانگ مدیر بخش جراحی عصبی در دانشگاه کالیفرنیا در این باره می گوید: هدف ما احیای کامل روش برقراری ارتباط است که درحقیقت همان صحبت کردن با دیگران به حساب می آید. چنین پیشرفت هایی ما را در دستیابی به راه حلی واقعی برای بیماران کمک می کند.

محققان ادعا می کنند نتایج پرونده جانسون نشان می دهد برای نخستین بار چنین افرادی می توانند با کمک فناوری عصبی ارتباط برقرار کنند. اما دو محقق مرکز وایس در اتریش سال گذشته ادعا کردند به چنین دستاوردی رسیده اند.

هرچند نتایج آنها درباره آزمایش روی یک مرد ۳۴ ساله برای احیای قدرت تکلمش پس از فلج شدن، نوید بخش بود اما آنها پژوهش خود در این زمینه را باز پس گرفتند .