«باورتان می شود یک سنگ ریزه کوچک بتواند شما را جوری نقش بر زمین کند که تا قبل از آن، فکرش را هم نمی کردید؟ برای من که اتفاق افتاد! سنگ ریزه ای که باعث شد وقتی به زمین افتادم، دو نفر موتورسوار دیگر نیز از روی زانوی راستم رد شوند!»

اینها را مریم طلایی می گوید؛ زن ایرانی که در رشته ورزشی موتورسواری ، دستی بر آتش دارد و در دنیا نیز شناخته شده است. او در خصوص حادثه وحشتناکی که برایش رخ داده می گوید: «این حادثه مربوط به سال 1395 است. در پیست آیلند، با برخی دوستان مشغول تمرین موتورسواری بودیم که این حادثه وحشتناک برایم رخ داد. من آن زمان رئیس هیئت آیلند نیز بودم و به سبب باز بودن محیط و وزش باد، هر شب، خار و خاشاک و سنگ ریزه های زیادی روی این پیست می نشست؛ برای همین هر روز صبح، این پیست را تمیز می کردیم تا برای موتورسواران مشکلی پیش نیاید.»

یک ترمز اشتباه و یک سنگ ریزه کوچک؛ وحشتناک ترین حادثه زندگی ام را رقم زد

او می افزاید: «من مسئولی بودم که هر روز صبح، پیچ های پیست را بررسی می کردم تا چنین مواردی روی آن نباشد؛ چون پیچ ها دقیقا محل اصلی برای رخ دادن حادثه هستند. بعد از آن که تمرین شروع شد، سر یک پیچ که موتور را خواباندم، یک سنگ ریزه کوچک زیر لاستیک جلوی موتور من رفت و با یک ترمز اشتباه از طرف من؛ حادثه، همانجا رخ داد.»

مریم طلایی در تشریح جزئیات این حادثه می گوید: «سرعت من بسیار بالا بود و وقتی به زمین خوردم تا چند متر روی زمین کشیده شدم؛ اما بدترین اتفاق زمانی افتاد که دو موتورسواری که عقب تر از من بودند و فاصله کمی با من داشتند، نمی توانستند موتورهایشان را کنترل کنند که با من برخورد نداشته باشد برای همین هر دو موتورسوار، از روی زانوی پای راستم رد شدند.»

این زن موتورسوار ایرانی با اشاره به اینکه بعد از این حادثه دو ماه تحت درمان بوده می افزاید: «با این وجود خیلی زود برگشتم تا با موتورم تمرین کنم. الان که چند سالی از این اتفاق می گذرد من همچنان با آن زانوی حادثه دیده مشکل دارم؛ چراکه باید صبر می کردم تا دوران نقاهتم به طور کامل طی شود.»

برترین موتورسوار رالی 2023 اتریش شدم

مریم طلایی، رئیس کمیته بانوان کانون جهانگردی اتومبیلرانی، که امسال از سوی فدراسیون بی ‌المللی خودروهای تاریخی، برترین موتورسوار رالی ۲۰۲۳ اتریش شده به خبرنگار ایران می گوید:«این رالی هر سال در یک کشور جهان برگزار می شود و امسال به دلیل صدمین سال برگزاری آن، در کشور مبدأ یعنی اتریش برگزار شد که 120 شرکت کننده از 17 کشور جهان در 7 رده در آن حضور داشتند. از آنجایی که من موتور خودم را از ایران به اتریش نبرده بودم، از موتور اجاره ای برای رالی استفاده کردم که آخرین مدل سال بود. در این رالی هر سال راننده برتر انتخاب می شود که من امسال موفق به کسب این مقام شدم و پرچم ایران را در این رقابت بالا بردم. با وجود اینکه باران به شدت می بارید من مسیر فوق العاده خطرناک و لغزنده شده بود و چند تصادف خیلی وحشتناک نیز رخ داده بود؛ اما من به مسیر خودم ادامه دادم. طی چهار روز برگزاری رالی، برای برگزارکنندگان خیلی جالب بود که یک زن ایرانی نه تنها در رالی شرکت کرده؛ بلکه پا به پای مردانی که سالهای سال است در این رالی شرکت می کنند و تجربه دارند، رانندگی کرده و به مسیر خود ادامه داده است. در واقع من به عنوان نخستین ایرانی که برای اولین بار در صد سال گذشته، در رالی بزرگ 2023 Fiva world Rally شرکت کرده است، موفق شدم به عنوان برترین موتورسوار سال شناخته شوم.»

او که 25 سال در کانادا زندگی و موتورسواری را سال 2008 در همانجا شروع کرده است، می گوید: «من همیشه موتورسواری را دوست داشتم؛ از طرفی جهانگردی هم می کردم برای همین به فکر افتادم که گواهینامه بگیرم و در سفرهایم نیز، موتورم را با خودم ببرم. همچنین برای سفرهای درون شهری و رفتن به سر کار نیز از موتور استفاده می کردم. با همه اینها، چیزی که همیشه من را آزار می داد، این بود که من به عنوان یک زن ایرانی، می توانم آزادانه در کشورهای دیگر موتورسواری کنم ولی من و زنان دیگر در کشور خودم، نمی توانیم موتورسواری کنیم هرچند که رانندگی ایمنی داشته باشیم.»

سفر با موتور در آفریقا؛ همه از دیدنم تعجب می کردند

طلایی می افزاید: «من 8800 کلیومتر در آفریقا با موتور شخصی خودم چهار ماه سفر کردم. در آفریقا، یک بار هم زن موتور سوار ندیدم و برای مردان آنجا جالب بود که یک خانم موتورسواری می کند. همچنین دیدن موتور من برایشان بسیار جالب بود چراکه آنجا، معمولا موتورها زیر 250 سی سی هستند و هر موتوری با ظرفیت بالاتر از آن شبیه یک غول عجیب و غریب به نظر می رسد.»

او در خصوص حوادثی که برایش در سفرهایش رخ داده است می گوید: «از آنجایی که من در فصل بارندگی به آفریقا رفتم و آنجا هم جاده های خوبی ندارد و همچنین، موتور من بار زیادی رویش داشت و این مهم سبب می شد تا به خاطر وزن زیادش، داخل گل و لای برگردد. این اتفاق چند بار برایم پیش آمد و اگر مردم محلی نبودند و به کمکم نمی آمدند، همانجا می ماندم و از آنجایی که در برخی نقاط، امکان حمله حیوانات وحشی وجود داشت، ممکن بود اتفاقات خطرناکی برایم پیش بیاید.»

مریم طلایی در خصوص زمانی که به ایران بازگشت و رشته موتورسواری را ادامه داد می گوید: «وقتی به ایران بازگشتم، در رشته موتورکراس فعالیتم را شروع کردم. ولی آن زمان، فدراسیون، به مدت دو الی سه سال، اجازه موتورسواری بانوان در رشته رِیس را نمی داد. آن زمان، من و سه خانم دیگر، پیگیر این مهم بودیم. بعد از دوندگی های بسیار، به ما اجازه ورود به پیست را دادند. از آن زمان به بعد، هم آموزش ها شروع شد و هم یک روز در هفته در پیست آزادی تمرین می کردیم و رفته رفته، تعداد خانم های موتورسوار بیشتر شد.»

با گواهینامه کانادایی نمی توانم در ایران موتورسواری کنم

او در پاسخ به این سوال که آیا با گواهینامه موتورسواری که در کانادا گرفته می تواند در ایران نیز تردد کند یا خیر، گفت: «من اگر بخواهم به صورت قانونی با آن گواهینامه ای که از کانادا گرفته ام در ایران تردد داشته باشم، می توانم با موتوری که پلاک کانادا دارد، به عنوان توریست، برای مدتی محدود در ایران موتورسواری کنم. البته آن هم منوط به این است که در آن کشور، آدرس ثابتی داشته باشم؛ ولی من به عنوان یک شهروند ایرانی با گواهینامه کانادایی نمی توانم در خیابان ها موتورسواری کنم. در ایران خانم ها فقط می توانند گواهینامه ورزشی موتورسواری دریافت کنند.»

مریم طلایی، ورزشکار رشته موتورسواری در ادامه در خصوص سختی های این رشته ورزشی می گوید و می افزاید: «موتور ریس این روزها خیلی گران است. حال موتور ریسی که در مسابقات استفاده می شود را تصور کنید که خیلی گران تر از آن موتور اولیه است؛ چراکه دستکاری می شوند تا قدرتشان بیشتر شود. قیمت موتورها از مدل های قدیمی با ارزش 300 میلیون تومان شروع می شوند تا یک میلیارد تومان به بالا. با توجه به شرایط اقتصادی این روزها، بسیاری از خانم هایی که موتورسواری را شروع کرده بودند، این ورزش را کنار گذاشته اند؛ چراکه دیگر توانایی پرداخت هزینه ها را ندارند. برای مثال زمان هایی پیش می آید که ما در طول یک هفته لاستیک تمام می کنیم و با این قیمت های سر به فلک کشیده فکر می کنید چند نفر توانایی این را دارند که این ورزش را ادامه دهند؟»

وی در ادامه می گوید: «از سویی دیگر، پیست آزادی برای موتورسواری همچنان استانداردسازی نشده است و با این شرایط اقتصادی به نظر می رسد که تا مدتها اتفاق خوبی برای این پیست رقم نخورد.»

او در پایان می گوید: «اکثر اوقات ایرانیان، ایمنی موتورسواری را به خوبی رعایت نمی کنند؛ درست مثل موضوع بستن کمربند ایمنی ماشین که قبلا برای راننده ها امری جا نیفتاده بود. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا ایمنی موتورسواری نیز برای مردم مفهوم پیدا کند. من سعی می کنم با کمک دوستانم، در راه فرهنگ سازی برای پیشگیری از تصادف های موتورسواری کم کنم و آموزش هایی را ارائه دهم. با این وجود خیلی خوب می شد که مسئولان بالادست هم این امر را جدی تر دنبال می کردند تا از حوادث اینچنینی جلوگیری شود.»