اولین فضیلتِ ناچیزی که به فکرمان می رسد، یاد دادنِ پس انداز به فرزندانمان است. یک قلک به آن‌ها هدیه می کنیم و توضیح می‌دهیم که جمع کردنِ پول، چقدر زیباتر از خرج کردن است. بنابراین، قلک، اولین اشتباهِ ماست، در برنامه تربیتی‌مان، یک فضیلتِ ناچیز، برقرار کرده ایم. وقتی که قلک سرانجام شکسته شد و پول خرج شد، کودکان احساسِ تنهایی و غم می‌کنند که دیگر پولی نیست.
تا آن‌جا که مربوط به تربیتِ بچه‌ها می‌شود، فکر می‌کنم که نباید به آن‌ها فضیلت‌های ناچیز، بلکه باید فضیلت‌های بزرگ را آموخت. نه صرفه جویی را؛ که سخاوت را و بی‌تفاوتی به پول را.نه احتیاط را؛ که شهامت و حقیر شمردن خطر را.نه زیرکی را؛ که صراحت و عشق به واقعیت را.نه سیاست‌بازی را؛ که عشق به همنوع و فداکاری را. نه آرزوی توفیق را؛ که آرزوی بودن و دانستن را.

فضیلتهای ناچیز
 ناتالیا گینزبورگ