یک روانشناس با اشاره به آغاز آموزش های حضوری و سختی بیدار شدن در صبح زود برای برخی دانش آموزان، گفت: برخی دانش آموزان صبح ها به سختی از جا بلند شده و برای رفتن به مدرسه حاضر می شوند. از طرفی والدین نیز خیلی حوصله بچهها را در صبح اول وقت ندارند و این امر خود منجر به بی رغبتی دانش آموزان برای رفتن به مدرسه می شود.
گوهر یسنا انزانی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به آغاز آموزشهای حضوری و با تاکید بر لزوم حفظ آرامش درون خانوادهها و تاثیر آن بر تمرکز دانش آموزان برای تحصیل، اظهار کرد: برخی دانش آموزان صبحها به سختی برای رفتن به مدرسه حاضر می شوند و پس از بیدار شدن نیز با والدین بی حوصلهای مواجهند که دائما تذکر می دهند؛ مدرسهات دیر نشود.
وی ادامه داد: بعضا حتی در صبح اول وقت برای دانش آموزان صبحانه دلپذیری نیز حاضر نشده است و تمام این شرایط دست به دست هم می دهد تا دانش آموزان برای رفتن به مدرسه بی رغبت شوند. حتی ممکن است در این شرایط نا خودآگاه ترس از رفتن به مدرسه در دانش آموزان به ویژه دانش آموزان مقاطع اول تا سوم ابتدایی بیشتر شده و تمرکزشان برای تحصیل بهم بریزد.
این روانشناس با یادآوری اینکه شدت گرفتن ترس از مدرسه رفتن می تواند در مواردی با بروز علائم افسردگی در دانش آموزان نیز همراه شود، تصریح کرد: برای جلوگیری از این شرایط والدین و معلمان باید برای آرام سازی بچهها و افزایش رغبت آنها برای رفتن به مدرسه کمک کنند. والدین باید صبح های زود برخوردی توأم با حوصله با بچهها داشته باشند، صبحانه دلپذیری برای آنها آماده کنند و نیز خوراکی مورد علاقه بچهها را برای زنگهای تفریح بخرند. حتی معلمان نیز باید تکنیکهای آرام سازی را بلد بوده و از این تکنیکها در کلاس درس و برای کاهش استرس بچهها استفاده کنند.
وی با بیان ینکه ترس بچه ها از مدرسه بیشتر جنبه یادگیری دارد، ادامه داد: بعضا ترس دانش آموزان نسبت به مدرسه با شنیدن تجارب منفی دیگران و به ویژه والدین از دوران مدرسه در درون آنها شکل گرفته است. از سوی دیگر وقتی والدین دائما به بچهها تذکراتی نظیر اینکه نسبت به فلان رفتار خود مراقبت کن، تکالیفت را انجام بده، تکالیفت زیاد است و زود آنها را بنویس، دفترت را تمیز نگه دار و... را می دهند؛ دانش آموزان نیز با فرآیند ترس مواجه می شوند.
انزانی همچنین در بخش دیگر سخنان خود درباره لزوم حفظ آرامش درون خانواده ها و اثر آن بر تقویت تمرکز دانش آموزان و رغبت آنها برای رفتن به مدرسه نیز توضیح داد و گفت: با آغاز سال تحصیلی والدین باید جر و بحث درون خانواده را به شدت کاهش دهند. از سوی دیگر مطالعه بیشتری داشته باشند تا بچه ها نیز با کتاب خوانی خو گرفته و علاقه شان برای مطالعه بیشتر شود. والدین باید ایفای نقش را به بچهها بیشتر آموزش دهد و از آنها بخواهند با ایفای نقش معلم و شاگرد در خانه، داشتن تمرکز در کلاس درس را تمرین کنند.
به گفته وی، والدین باید با حفظ آرامش و نیز برقراری رابطه موثر با فرزندان، افکار و احساسات و تیپ های شخصیتی فرزندان خود را بشناسند.
این روانشناس با تاکید بر لزوم قیاس نکردن دانش آموزان با هم سالان و هم کلاسیهای خود از سوی والدین، افزود: والدین از مقایسه فرزند خود با هم کلاسی هایش بپرهیزند و متناسب با تیپ شخصیتی هر فرزند از او انتظاراتی پیرامون تحصیل داشته باشند.
انزانی همچنین به شرکت در فعالیت های گروهی مورد علاقه بچه ها و تاثیرش در کاهش استرس آنها اشاره و خاطر نشان کرد: والدین میتوانند فرزندان خود را در کنار تحصیل در مدرسه در کلاس های هنری، ورزشی و... مورد علاقه فرزندشان نیز ثبت نام کنند. صحبت کردن درباره افکار و احساسات بچه ها می تواند بسیار راهگشا باشد. والدین باید از فرزندان بخواهند درباره افکار و احساسات خود که در مدرسه تجربه کرده اند و نقاط ضعف و قوت خود صحبت کنند و با یکدیگر به حل مساله بپردازند.
این روانشناس در پایان سخنان خود خطاب به معلمان توصیه کرد: با توجه به دو سال پاندمی کووید 19 و آموزش غیر حضوری دانش آموزان، لازم است در حال حاضر با شروع سال تحصیلی جدید و آموزش حضوری، معلمان تکالیف کمتری به بچه ها دهند. دانش آموزان چند سالی هست که تکالیف زیادی انجام نداده اند و مواجه شدن آنها با حجم بالایی از تکالیف می تواند آنها را نسبت به درس بی رغبت کند. برای کلاس های اول تا سوم ابتدایی نیز می توان بیشتر فعالیت هایی نظیر نقاشی و خمیر بازی که هیجان انگیز است را در نظر گرفت تا بچه ها کم کم نسبت به درس و مدرسه رغبت پیدا کنند.