لحظاتی در زندگی کودکان وجود دارد که در آن دوران سخت نیازمند آرامش و محبت والدین هستند ، درحالیکه واکنش های بالعکس آن چون خشونت و عصبانیت تآثیرات زیادی در ابعاد شخصیت بچه ها در آینده خواهد گذاشت.

گروه خانواده ـ زهره سعیدی: همه انسان ها با ویژگی های شخصیتی متفاوتی که دارند، درگیر و دار تجربیات مثبت تا منفی دوران کودکی شان هستند. حتی اگر آن را انکار کنند باز هم نشان از شرایط گذشته شان دارد چرا که تمامی رفتارهای والدین و اتفاقات و تجربیات مثبت و منفی است که زندگی آینده فرزندان را می سازد. متأسفانه خیلی از بی مهری ها و بی محبتی های والدین ، فرزندانشان را در بزرگسالی دچار تجربیات منفی و مشکل در روابط اجتماعی تا عاشقانه و ازدواج خواهد کرد.

بنابراین این مسلم است که تجربیات کودکی بر شخصیت و رفتار افراد در بزرگسالی اثرگذار است و والدین می بایست وظایف خود را در این راستا به خوبی در دوران کودکی بچه هایشان ایفا کنند. ظرفیت های شناختی، فکری و روانی که خداوند در دستگاه عصبی نوزاد قرار داده پس از تولد به فعلیت می رسد و چند سال ابتدایی زندگی برای هر کودکی بسیار حائز اهمیت است که چطور شخصیت و روان او در بزرگسالی خواهد بود.

یک نظر پرداز روانشناسی معتقد است که غرایز و آرزوهای ما در دوران کودکی ایجاد می‌شود و سپس بزرگسالی ما را می سازد، بنابراین انسان ها سعی دارند به آرزوهایی که در دوران کودکی شان ایجاد کرده اند، برسند و در واقع بزرگسالی ادامه تجربیات دوران کودکی است.
 

 بنابراین والدین باید آگاه باشند که لحظات حیاتی در دوران کودکی فرزندانشان وجود دارد که بچه ها در این دوران نیاز به احساس آرامش و امنیت بیشتر دارند و در این زمان ها والدین نباید عصبانی یا پرخاشگر و خشمگین شوند. به چند نمونه از این زمان های حساس می پردازیم:

1-وقتی کودک شب از ترس خوابش نمی بره

مادر و پدر در این زمان که بچه ممکن است در خواب کابوس دیده باشد یا به هر دلیلی ترسیده ، به جای عصبانی شدن و اینکه به بچه بگویند: بگیر بخواب! تو همیشه باعث بدخوابی من هستی ، نمی زاری یک دقیقه بخوابم و کلافم کردی! کنارش باشند تا با آرامش به خواب برود و هرگز در این زمان فرزندتان را تنها نگذارید چرا که احساس عدم امنیت و تنهایی به او دست می دهد. در این زمان دستش را در دست بگیرید و نوازشش کنید و به او بگویید تا زمانی که بخواب برود، در کنارش هستید.

2-وقتی کار اشتباهی کرده است و دست و پاشو گم می‌کند

بچه ها در سنین کودکی مرتکب آزمون و خطا و اشتباهات زیادی می شوند که خیلی والدین در برابر آنها انعطاف کمی دارند. یا اگر بچه یک وسیله خانه را بشکند او را مواخذه می کنند. در این طور مواقع بهتر است به جای گفتن: بازم شروع کردی، این چه وضعیه دست و پا چلفتی همش وسیله ها رو می شکنی، دست او را بگیرید و تلاش کنید با هم کار را درست انجام دهید. مثلا اگر نقاشی می کشد کمکش کنید مداد را درست دردست بگیرد و رنگ آمیزی داشته باشد اصلا برایتان مهم نباشد که از خط بیرون زده ، روش صحیح را با آرامش به او یاد دهید.

3-وقتی از سرکار برمی گردید 

برخی پدر و مادرها به خانه که می آیند توجهی به بچه ایشان ندارند و فقط با ناراحتی و استرس مشغول به کارهای خانه یا تماشای تلویزیون می شوند، بدون اینکه توجه کنند بچه ها هم نیازهای دارند. مثلا فرزندتان سمت شما آمده تا با هم یک برنامه را ببینید یا کاری انجام دهید. به جای اینکه بگویید : برو خستم، حوصله ندارم، بهتر است او را در آغوش بگیرید و بگویید عزیزم با هم یک کم استراحت کنیم و بعد بازی کنیم. این بهترین روش است. فرزندتان هم کنارتان با بازی و خنده ، خستگی را از تنتان به در می‌کند و روحیه شما را تغییر می‌دهد. در غیر این صورت همیشه در یادش می ماند که یک پدر یا مادر همیشه بی حوصله  و خسته دارد که زمانی از سرکار می آید، باید بچه ها فرار کنند و به اتاقشان بروند تا مبادا آنها عصبانی شوند.

4-وقتی ترسیده است

یکی از مواقعی که بچه ها به طور قطع نیاز به امنیت دارند زمان ترس از اشیا یا هر چیز دیگری است ، خیلی والدین به این امر توجه نمی کنند و برخی از این ترس ها در بزرگسالی به فوبیاهای خاص برای آنها تبدیل می شود. اگر زمانی دیدید که فرزندتان از چیزی ترسیده، او را بغل کنید و بگویید درک می کنید که ترسیده است ، اما شما کنارش هستید و دلیلی به ترس وجود ندارد. اینطوری احساس امنیت را در او ایجاد میکنید که همیشه کنارش هستید.

5-وقتی از مدرسه یا مهد برگشته است

زمانی که بچه ها از مدرسه یا مهد کودک برمی گردند ، تمایل دارند با احساسات مثبت والدینشان روبه رو شوند و نیاز به آرامش دارند. بنابراین به جای اینکه به فرزندتان بگویید: امروز چکار کردی؟ بهتر است بغلش کنید و به او بگویید: امروز روز خوبی داشتی؟

6-وقتی خیلی با گوشی مشغول می‌شویم

این روزها زیاد دیده می شود که پدر و مادرها انقدر غرق گوشی  مبوایل می شوند که یادشان می رود فرزندی هم دارند که باید به او رسیدگی کنند. گاه هم پیش می آید بچه ها به سمتتان می آیند اما شما آنها را پس می زنید چون غرق گوشی هستید! اینطور مواقع به جای گفتن الان کار دارم، بهتر است گوشی را کنار بگذارید و فرزندتان را در آغوش بگیرید و بگویید: مهمترین و با ارزش ترین فرد در زندگی من تو هستی ، عزیزم! در غیر این صورت بچه ها احساس دست چندمی بودن در زندگی شما را می کنند که اگر هیچ کاری ندارید به آنها توجه می کنید درحالیکه بچه ها باید بدانند که در اولویت هستند. در این صورت خودشان هم در بزرگسالی برای شما و دیگر عزیزانشان اولویت قائل می شوند.

7-وقتی صبح تازه از خواب بیدار شده است

اینطور مواقع به جای استرس دادن های زیاد به بچه ها برای خوردن صبحانه یا بلند شدن از رختخواب یا رفتن به مدرسه و مهد بهتر است کنارشان بروید و با آنها به آرامی صحبت کنید. فرزندتان را نوازش کنید و درباره برنامه های روزانه تان صحبت کنید وگرنه یکی از بدترین لحظات زندگی آنها از خواب بیدار شدنشان می شود. کمااینکه خیلی از مادرها این مشکل را با بچه ها دارند. حتی می توانید کودک شوید و کنارشان بخوابید، با او بازی کنید و قلقلکش بدهید و با هم روی تخت بپرید تا با بازی و محبت شما از خواب بیدار شود.

انتهای پیام/