ما بی وجود لطف تو مذهب نداشتیم
 در دین و علم این همه منصب نداشتیم

نورت اگر نبود به جز شب نداشتیم
ذکر حسین جان به روی لب نداشتیم

آری اگر که شیعه به پا هست و عاشق است
 از فیض قال باقر و از قال صادق است

با گوشه نگاه تو زائر درست شد
با روضه خوانی تو شعائر درست شد

از ذوق توست این همه شاعر درست شد
 از قطره ای ز علم تو جابر درست شد

هرکس بدون توست به محشر معطل است
 توحید ما طفیلی درس مفضل است

درهای شهر علم به دست تو باز شد
اسلام پای مکتب تو سرفراز شد

از شرق و غرب با تو جهان بی نیاز شد
اصلی ترین وصیت تو بر نماز شد

در فکر شیعه بود همیشه دل شما
 ماییم از اضافه آب و گل شما

شاگرد تو اگرچه که چندین هزار بود
از آنهمه چقدر برای تو یار بود؟

دردت یکی نبود، غمت بیشمار بود
مثل علی همیشه به چشم تو خار بود

پس چاره ای به غیر صبوری نداشتی
بیش از سه چار شیعه تنوری نداشتی