امسال، هیات داوران بخش شعر کودک و نوجوان پانزدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر، دو کتاب باران در خودم می‌بارد از حسین تولّایی و لباس پرپری از  مریم هاشم‌پور را به صورت مشترک به عنوان اثر برگزیده انتخاب و معرفی کرد. مجموعه شعر تولایی را پرنده آبی واحد کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی منتشر کرده؛ او همچنین مسئولیت کارگاه‌های شعر نوجوان این موسسه انتشاراتی را هم برعهده داشته است.

تولایی تاکنون شعرهای بسیاری برای نوجوانان سروده؛ از جمله آثار او می‌توان به درخت عاشق پرنده است، بیا چند شاخه حرف بزنیم، پشت‌ صحنه دلم، شماره تلفن پرندگان، ساندویچ قطار و دمپایی خورشید اشاره کرد.

شعرهای او در عین کوتاه و ساده بودن، عمیق و جدی هستند؛ شاعر گاه از یک اتفاق ساده، تصویرهای بکر بکر می آفریند و ذهن و روان نوجوانان را به چالش می‌کشد. تولایی، بی تفاوت از کنار مسایل اجتماعی و اوضاع اقتصادی نمی‌گذرد ضمن این‌که از ضرب المثل‌ها و ادبیات عامیانه هم بهره می‌برد:

پیراهنی از کلمات می‌پوشی 

دست حرف‌ها را می‌گیری 

دهان به دهان مردم شهر می‌گردی 

پرنده به پرنده 

درخت به درخت 

اعلامیه‌های بی‌خبر از دنیا

در گوش دیوالرها پچ پچ می‌کنند؛

دست تو

از دنیا

کوتاه شده است.

تولایی در مجموعه شعرهای خود از جمله باران در خودم می‌بارد، به عشق توجه کرده؛ عشقی که گفتن از آن برای نوجوان‌ها، همواره یکی از خط قرمزها بوده:

من و تو زیر باران تنها

همیشه از همان آغاز تنها

 بمان تا «باز باران با ترانه»

نماند بر لب آواز تنها

مرگ، یکی دیگر از بن‌مایه‌های شعر اوست. تولایی دلش نمی‌خواهد نوجوانان و حتی بچه‌ها را از واقعیت دور نگه دارد چرا که مرگ، انکارناپذیر است و کودکان و نوجوانان بسیاری هستند که پدربزرگ یا مادربزرگ و حتی پدر یا مادر خود را از دست داده‌اند و او در شعرهای خود از مرگ و تجربه از دست دادن گفته است:

چهل روز

سرد

بی تو به سر شد

هر روز شکستیم...

اما پدر!

با این باران بی‌امان دلتنگی چه کنیم؟

حسین تولایی در رشت به دنیا آمده و فرزند باران است. او در شعرهای خود توجه ویژه به طبیعت و عناصر طبیعی دارد. حتی نامی که برای مجموعه شعرهای خود انتخاب کرده‌، گواه این مدعاست: باران در خودم می‌بارد، درخت عاشق پرنده است، بیا چند شاخه حرف بزنیم یا شماره تلفن پرندگان...

چه پاییز تلخ عجیبی در من می‌گذرد

بی سقف و بی سایه 

بی چتر و بارانی 

ترانه‌ای دیگر بخوان

باران

در خودم می‌بارد

شاعر مجموعه باران در خودم می‌بارد، خود را در حصار تنگ وزن و قافه گرفتار نکرده و شعرهایش را در قالب سپید و نیمایی سروده؛ چراکه براین باور است که فکر تازه، قالب خود را می‌طلبد.

مجموعه شعر باران در خودم می‌بارد سروده حسین تولایی با تصویرگری نرجس سادات محمدی، در بخش کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی، موسوم به پرنده آبی منتشر شده است.

 این مجموعه شعر که در قالب نیمایی و سپید و برای نوجوانان سروده شده و مفهوم مرگ و همچنین عشق می‌پردازد، به جز انتخاب به عنوان کتاب سال کودک و نوجوان، در سال جاری در هجدمین جشنواره قلم زرین نیز به مرحله نهایی رسیده بود.