رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی با تاکید بر اینکه درباره مبتلایان کروناویروس مراقب کلمات خود باشیم، گفت: واقعیت این است که اگر بدنامی اجتماعی ناشی از بیماری، مانند خود کروناویروس شیوع پیدا کند، آنگاه علاوه بر رنج بیماری، مبتلایان به بیماری، دوستان و آشنایانشان با احساسات منفی، نگاه تبعیض‌آمیز دیگران و در نتیجه رنجی مضاعف روبرو می‌شوند.

به گزارش ایسنا، دکتر روزبه کردونی در یاداشتی اختصاصی به ایسنا با عنوان «کرونا و بدنامی اجتماعی، مراقب کلمات خود باشیم» نوشت: 

? با همه‌گیری عالمگیر ویروس کرونا و گسترش روزافزون ترس و نگرانی مردم، موضوع بدنامی اجتماعی ( Social stigma ) در ارتباط با فرد، افراد یا مکانهایی که با کروناویروس ارتباط دارند به یک دغدغه مهم اجتماعی تبدیل شده است. 
?گزارش مشترک یونیسف و سازمان بهداشت جهانی تاکید می‌کند Covid 19 هم به این دلیل که نوین و ناشناخته است (و ما معمولا از ناشناخته‌ها بیشتر ترس داریم)  و هم به این دلیل که براحتی آن را می‌توان با دیگران مرتبط کرد، می‌تواند باعث ایجاد استیگما شود.
?سریع‌ترین تبعات گسترش بدنامی اجتماعی این است که مردم بیماری را پنهان و از مراجعه به مراکز درمانی امتناع می‌کنند. تعیین جریمه سنگین برای پنهان کردن بیماری‌ها در برخی کشورها، بروز برخی تنش‌های اجتماعی و حمله به بیمارستان‌ها و یا افراد مبتلا از نشانه‌های نگران کننده‌ای است که نشان‌دهنده بروز بدنامی اجتماعی در ارتباط با کروناویروس است.
?واقعیت این است که اگر بدنامی اجتماعی ناشی از بیماری، مانند خود کروناویروس شیوع پیدا کند، آنگاه علاوه بر رنج بیماری، مبتلایان به بیماری، دوستان و آشنایانشان با احساسات منفی، نگاه تبعیض‌آمیز دیگران و در نتیجه رنجی مضاعف روبرو می‌شوند.
?مهمترین نکته در این خصوص این است که بهتر است کلماتی را که  مورد استفاده قرار می‌دهیم و به دقت انتخاب کنیم. برای نمونه توصیه می‌شود در انتشار  اطلاعات مبتنی بر شواهد علمی و تشویق برای غربالگری و تشویق به دریافت خدمات درمانی و خودمراقبتی اهتمام داشته باشیم و یا مراقب باشیم در سخنان خود کوید 19 را با طاعون و یا واژه‌های با بارمنفی مثل آخرالزمان مقایسه نکنیم، شایعات را منتشر نکنیم و مبتلایان را به مثابه مجرم خطاب قرار ندهیم.
?بر همین اساس ضروری است در کنار همه دغدغه‌های مرتبط با کنترل شیوع، تبعات اجتماعی کرونا نیز به فوریت و جدیت مورد توجه پژوهشگران، نهادهای علمی و سیاستگذاران قرار گیرد و مشخصا خلاقانه و ایده‌پردازانه تلاش شود ایجاد فاصله اجتماعی منجر به قطع ارتباطات اجتماعی نگردد و مسائلی نظیربدنامی اجتماعی را دامن نزند.»