در طب اسلامی بر این باوریم که بعضی اوقات بیماری نتیجه رفتار خود ماست یعنی بیماری مجازات گناهانی است که مرتکب می‌شویم و بیماری نعمتی است که در قالب نقمت می‌آید تا ما را به خود بیاورد و از خطا بازدارد.

یکی از این موارد که خیلی بارز است و شخصاً به‌دفعات شاهد آن بوده‌ام، بیمار شدن خانم‌هایی است که اقدام به کورتاژ و سقط جنین می‌کنند.

خانمی می‌آید و می‌گوید "از چند سال قبل که سقط جنین انجام دادم، دچار سردرد شده‌ام و امانم را بریده است"، یا خانمی مراجعه کرده می‌گوید "بعد از سقط، نظم عادت ماهیانه‌ام به هم خورده و هر ماه دچار خونریزی‌های شدید می‌شوم که منجر به کم‏‌خونی و ضعف و بی‌حالی‌ام شده و پزشک متخصص زنان می‌گوید باید رحم را با جراحی خارج کنیم"!

اما هفته گذشته خانمی 32ساله به‌علت ناباروری به مطب آمد.

ــ 5 سال قبل باردار شدم اما اقدام به کورتاژ و سقط جنین کردم (کشتن موجود زنده‌ای که خدا به او قابلیت انسان شدن داده بود) بعد از آن دیگر باردار نمی‌شوم در حالی که همه آزمایش‌های من و همسرم طبیعی است!

ــ چرا سقط جنین کردی؟

ــ آن زمان دانشجو بودم و می‌خواستم درس بخوانم! وقت نداشتم!!

ــ اگر این مشکل مجازات الهی باشد چه؟

اشک در چشمانش حلقه زد و گفت:

ــ سونوگرافیست هم که دید رحم من طبیعی است همین را گفت.

ــ بله همه چیز نرمال است الّا اینکه شاید خدا دیگر دوست ندارد امانت دیگری را به تو بسپارد!

به او گفتم توبه کند، صدقه بدهد و نذر کند و ما هم درمان را شروع می‌کنیم تا ببینیم خدا چه می‌خواهد.

"دکتر رضا منتظر؛ پژوهشگر طب سنتی"