روانپزشک نوجوانان گفت: دادن پاسخ صحیح از سوی والدین به سوالات فرزندان در مورد مسائل جنسی، نه تنها آنها را از انجام رفتارهای پرخطر بازمی دارد، بلکه فعالیت جنسی فرزندان را به مراتب به تاخیر می اندازد.

مهدی قاسمی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در خصوص آموزش مسائل جنسی به کودکان، افزود: یکی از سوالات همیشگی که پدر و مادرها با آن مواجه هستند، این است که به سوال فرزند خود در مورد مسائل جنسی چگونه باید پاسخ دهند.
مشاور و روان درمانگر نوجوانان افزود: وقتی والدین از سوی کودک در خصوص مسائل جنسی مورد سوال قرار می گیرند، نباید موضوع را عوض کنند چرا که با تغییر موضوع، مسیر تفکری که کودک در آن قرار گرفته است، منحرف می شود.
وی توصیه کرد: سوال کودکان را به روشنی پاسخ دهید ولی نه بیش از آنچه می پرسد. نیازی نیست توضیح و تفسیرهای اضافه و نادرست را به مورد سوال فرزند خود ضمیمه کنید.
قاسمی گفت: طولی نمی کشد که بچه ها متوجه می شوند که از مغازه خریداری نشده یا اینکه خدا آنها را به همراه پرنده ای پیغام رسان برای پدر و مادر نفرستاده است. بلکه درستی این مطلب در آن است که به فرزندی که نسبت به وجود خود از پدر و مادر سوالی دارد، گفته شود وجودش در رحم مادر شکل گرفته و بزرگ شده است.

* والدین نخستین معلم آموزش مسائل جنسی به کودک
این روانپزشک گفت: برای آموزش مسائل جنسی به کودک می توان از طریق بازی های هم سطح سن و سال آنها استفاده کرد و به این روش مفاهیم را در قالب بازی به آنها آموزش داد. بهتر است والدین اولین شخصی باشند که در مورد مسائل جنسی به کودک خود آموزش می دهند.
قاسمی افزود: آموزش مسائل جنسی از همان سال‌های نخست زندگی آغاز می‌شود؛ به نحوی که حتی اطرافیان کودک متوجه نیستند، به‌ طور مستقیم و غیرمستقیم این مسائل در حال تأثیرگذاری بر مفاهیمی همچون هویت و نقش جنسی کودک است و از این رو آموزش جنسی متناسب با سن کودک و سپس دوران نوجوانی ملاحظات ویژه خود را می‌طلبد.

* سوالات جنسی کودکان، دغدغه والدین
روانپزشک کودک و نوجوان گفت: والدین چنانچه در رابطه با آموزش مسائل جنسی به فرزندان دغدغه‌ای دارند و دچار سردرگمی هستند، از بابت عدم آشنایی آنها با مفاهیم جنسی است و از طرفی محدود دانستن این امور در روابط جنسی بین زن و مرد، باعث می‌شود نتوانند در این مورد با کودک خود صحبت کنند.
وی افزود: والدین، اغلب خودشان در سن و به شکل مناسب با این مقوله آشنا نشده‌ و از این رو بسیاری از آنان تصور می‌کنند که صحبت کردن با کودکان در این رابطه ممکن است به ترغیب فرزندان برای تفحص بیشتر و حتی تجربه‌های نامطلوب منجر شود.
قاسمی ادامه داد: در حالی که آموزش مناسب کودک، نه تنها باعث تشویق رفتار پرخطر نشده، بلکه فرزندی که از نظر جنسی به درستی با مفاهیم و مسائل آشنا شده است، حتی در سنین نوجوانی و جوانی فعالیت جنسی را به مراتب دیرتر شروع می کند.

* سن آشنایی با مسائل جنسی
روانپزشک نوجوانان گفت: کودک از اوایل دوره خردسالی علاقه دارد تا درباره اعضای بدن خود اطلاعات کسب کند و از این نظر عملکرد آنها را از والدین جویا شود. کودکان متوجه تفاوت بین دختر و پسر هستند و به طور طبیعی کنجکاوی خود را از طریق بیان سوال های متعدد از والدین مطرح می کنند.
وی اظهار داشت: خردسالان اغلب مواقع برای حمام کردن و تعویض پوشک، دستگاه تناسلی خود را مشاهده می کنند. در این مرحله از رشد آنها شرم و حیا ندارند چون مفهوم آن را درک نمی کنند. چنین رفتارهایی مانند فعالیت‌های جنسی بزرگسالان نیست و نشانه‌های طبیعی‌ از کنجکاوی آنان به شمار می رود؛ بنابراین والدین نباید به خاطر این رفتار، کودک خود را تنبیه یا سرزنش کنند.
قاسمی گفت: فرزند خردسالی که در رابطه با مسائل جنسی سرزنش یا مجبور می‌شود تا احساس بدی نسبت به این کنجکاوی داشته باشد، ممکن است توجه خود بر بخش‌های خصوصی بدنش را افزایش دهد یا احساس شرم کند. بنابراین برای پیشگیری از بروز اینگونه حالات در فرزندان، والدین باید با درک موقعیت و حساسیت های بعدی نسبت به بیان واقعیات جنسی، با درنظر گرفتن شرم و حیا تا حدی که لازم بدانند پاسخی مناسب به کنجکاوی کودک تا مرز قانع شدن بدهند.
این روانپزشک اظهار داشت: برخی والدین تصمیم می‌گیرند تا لمس کردن‌های معمولی را نادیده گیرند یا مسیر توجه کودک را به چیز دیگری تغییر دهند. برخی ممکن است بخواهند به آن اذعان کنند در حالی که می‌دانند کودک دوست دارد خود را کشف کند ولی معتقدند این یک موضوع خصوصی است و این روش خوبی نیست که کودک این کار را در محیط ‌های عمومی انجام دهد.
وی گفت: صرف‌ نظر از متغیرهای ژنتیک و متعاقب آن هورمونی که باعث می‌شود یک نوزاد با جنسیت مؤنث یا مذکر به دنیا بیاید، انسان از همان بدو تولد با مناسبات مرتبط با جنسیت مواجه است و این مواجهه تا زمان مرگ نیز ادامه دارد.