دکتر آرزو ولیپور مدیرکل کتابخانه های عمومی استان با ابراز همدردی با مردم استان خوزستان برای کمک به حل مشکل کم آبی در این استان خواستار وفاق و همدلی ملی شد و متنی را به شرح ذیل در صفحه شخصی اینستاگرام خود منتشر کرد: 

درد که می بارد ؛ از دل زمین بوته های زمخت خارهای وحشی و ویرانگر شرم می روید و چه تاب اوری اندوهناکی ست دیدن چشم های معصومی که با لبانی تشنه نگاه به چشمه ای دارند که ماهیانش از بی ابی و تشنگی تلف میشوند.
خوزستان همیشه قهرمان که سالها غیرتمندانه پشت ناموس وطن ایستاد امروز در برخورداری از بدیهی ترین نعمت الهی ؛ سکوت میلیون ها هم وطن را تبدیل به بغضی در گلوه و اندوهی در دل و اشکی بر چشم نمود.
صدای پای محرم می اید و اینبار اما خوزستان قهرمان تصویری از دشت بلا را مجسم کرد و نارواست که امروز در جبهه امام حسین (ع ) غیرتمندانه پشت دردهای این استان سد غرور ملی نسازیم و دستهایمان را برای حل مشکل کم ابی این استان بهم گره نکنیم.
کجا روا بود که زنان پرافتخار سرزمینم زیر بار تانکرهای اب و فریاد تشنگی کودکانشان کمر خم کنند؟!
از مادرم خاطره ای شنیده ام از پدر شهیدم که در پاسخ بسیاری از دوستانش بعد از اولین مرخصی اش از جبهه ( درست در آغازین روزهای شروع جنگ)که گفته بودند علی جان ، اینجا برایت پست خوبی در نظر گرفته شده، بیا و بمان ... بگذار دیگران بروند، همسرت جوان است، دو فرزند خردسال داری و...
و پدر‌اینگونه پاسخ داد: اگر شما هم مثل من دیده بودید زنی آبادانی را که تمام زندگی اش را در بقچه ای خلاصه کرده بود و بر سر گرفته میدوید و تانک‌های بسیار به دنبالش ...غرورتان اجازه نمیداد که بمانید.این سرزمین، مردان و زنانش خونهای بسیار داده اند. بی معرفتی ست تنهایشان بگذاریم.
و‌ رفت.....
ما بازمانده همان اسطوره هاییم. شمال ‌‌جنوب و شرق و غرب کشور برایمان فرقی نمیکند. همه جای این خاک وطن ماست.
و این را باید از شهیدانمان آموخته باشیم.
و‌چه دردناک است بعد گذشت اینهمه سال هنوز رنج و درد این مردم را پایانی نیست.
امروز همدلی و همراهی یکایک مردم برای نجات خوزستان از مشکل کم ابی مظهر میهن پرستی و انسان دوستی ست. همه با هم نخواهیم گذاشت خوزستان مهربان روی مین های بجا مانده از غفلت و بی تدبیری جان دهد ....

# آرزو ولیپور