این پنیر با شیر گوسفند تهیه می‌شود، سپس مگس پنیر یا پیلوفیا تخم خود را در این پنیر می‌گذارند و حشرات هم در لابه‌لای این پنیر یافت می‌شود. به ترتیب پروتئین‌ها در این پروسه تشکیل شده و یک پنیر خامه‌ای شکل نرم ساخته می‌شود.
بعضی از افراد محلی این پنیر را آنقدر می‌چرخانند تا کرم‌های داخل آن با محتویات پنیر مخلوط شود. افرادی که حاضر به امتحان کردن و هضم این غذا شده‌اند اذعان کردند کاسو مارزو طعم و مزه خوب و تندی داشته و مزه آن ساعت‌ها زیر زبان آن‌ها مانده است. برخی اظهار کرده‌اند که این پنیر می‌تواند برای سلامتی انسان تهدیدی جدی باشد. چرا که وجود کرم‌ها می‌تواند به زندگی آن‌ها در روده انسان و یا ایجاد میازیس بی‌انجامد.
فروش این پنیر در مغازه‌ها و فروشگاه‌های اینترنتی ممنوع شده است، اما ساردینی‌ها قرن‌هاست که از آن استفاده می‌کنند. یکی از افراد ساردینی می‌گوید: «وجود حجم بالایی از حشرات طعم بسیار خوبی به این پنیر داده است. بعضی از چوپانان خوردن این پنیر را یک لذت بسیار بالایی می‌دانند و این که فقط تعداد افراد بسیار محدودی قادر به خوردن آن هستند لذت آن را دو چندان می‌کند.
ده منطقه دیگر از ایتالیا نیز انواع مختلف پنیرهای آغشته با کرم‌ها را دارند، اما کاسو مارزو از بقیه قدمت بیشتری داشته و شناخته شده‌تر است و جز فرهنگ غذایی ساردینی‌ها محسوب می‌شود. این پنیر نام‌های دیگری مانند کاسو بچیو، کاسو فَتیتو و هاسو موهیدو را دارد. هر منطقه هم روش خاص خود برای تولید این پنیر با استفاده از شیر را دارند.
کاسو مارزو به عنوان یک محصول سنتی در ساردینیا ثبت شده است، اما به دلیل قوانینی که مصرف غذای انگلی را منع می‌کند این نوع خوراکی‌ها از سال ۱۹۶۲ توسط دولت ایتالیا غیرقانونی شناخته شده است.
منبع: همشهری آنلاین