یک روانشناس درباره تاثیرات عدم حضور مادران شاغل در خانه بر کودکان گفت: مدت زمان حضور مادر در کنار فرزند عاملی تعیین کننده برای ایجاد روابط قوی میان آنها نیست بلکه کیفیت تعامل مادر با فرزند مهم است.
گوهر یسنا انزانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: برخی از پژوهش‌های انجام شده نشان می‌دهند که دختران مادران شاغل از نظر رضایت تحصیلی، اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی، روحیه سازش پذیری، تعهد به خود و دنبال کردن خواسته‌های خود نسبت به دختران مادران خانه‌دار موفق‌تر هستند بنابراین به نظر می‌رسد اشتغال مادر در خارج از خانه بر فرزندان دختر اثرات بهینه‌ای دارد.
این روانشناس ادامه داد: برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که رشد اجتماعی کودکان دختر و پسری که مادر شاغل دارند نسبت به کودکانی که مادر خانه دار دارند، بیشتر است این درحالیست که بنا بر سایر پژوهش‌ها پسران مادران شاغل مشکلات تطبیقی و تکامل هویت جنسیتی بیشتری را نسبت به پسران مادران خانه دار بروز می‌دهند و نگرش منفی تری نسبت به مادران شاغل خود دارند.
به گفته وی، پژوهش‌های متضاد دیگری هستند که نشان می‌دهند خواب، نگرانی و نافرمانی کودکان مادران شاغل بیشتر است همچنین احساس شرم، ترس و اضطراب در دختران و اختلالات روانی و اجتماعی و رفتاری در پسران بیشتر است اما با این حال هرچه تحصیلات مادر بیشتر و تعامل او با همسر بهتر باشد و مهارت های زندگی را بیشتر بداند و حضور با کیفیتی در خانه داشته باشد می‌تواند از تمامی این اختلالات جلوگیری کند.
این روانشناس با بیان اینکه گاهی اشتغال باعث استرس می‌شود و والد می‌تواند این استرس را به فرزندان منتقل کند، اظهارکرد: مادر شاغل مسئولیت زیادی را بر عهده دارد بنابراین باید تعادلی بین کار و خانه ایجاد کند. در غیر این صورت دچار فرسایش روحی می‌شود واختلالات رفتاری و اضطرابی نیز در فرزندان او ایجاد می‌شود.
به گفته این روانشناس، با توجه به نتایج اکثر پژوهش‌های انجام شده مبنی بر تاثیر فعالیت خارج از خانه مادر بر غنی شدن رابطه مادر و کودک و پیشرفت تحصیلی کودک، مادران شاغل باید در این راستا مدیریت زمان و برنامه ریزی را بیاموزند، واقع بین باشند، اولویت بندی کنند و سطح توقعات خود را مطابق با ویژگی ها، توانمندی ها و محدودیت های خود قرار دهند و از خودشان توقع عالی بودن در تمام شرایط را نداشته باشد.
انزانی معتقد است که اشتغال مادر و غیبت او در خانه در صورتی مفید است که عوامل دیگر مانند مدیریت خانواده و تربیت فرزندان و... مطلوب باشد تا رشد اجتماعی بالایی را به ارمغان بیاورد همچنین یکی از این عوامل رابطه مبتنی بر همکاری و همراهی زوجین و حمایت عاطفی همسر از خانم است.
وی در ادامه گفت: زن شاغل باید از دیگران حتی از همسر و به ویژه فرزند خود کمک بگیرد تا بتواند مسئولیت پذیری را در فرزند خود افزایش دهد همچنین فنون مذاکره را بلد باشد تا درباره خواسته هایش با همسر و فرزندش صحبت کند، هوشیار باشد و زمان با کیفیتی را در کنار فرزند خود داشته باشد تا بتواند کمبود عاطفی فرزند را جبران کند.
انزانی افزود: الگو برداری فرزند از والد بهترین شیوه مسئولیت پذیری در فرزندان مادران شاغل است بنابراین خانم شاغل باید قوانین متناسبی را برای مشارکت همسر و فرزند خود در کارها قرار دهد، همچنین زنان باید جنبه های مثبت و منفی، سود و زیان اشتغال خود را بررسی کنند تا به تصمیم درستی درباره اشتغال خود برسند.
این روانشناس با بیان اینکه هرچه محیط خانه گرم تر و تعامل زوجین بیشتر باشد، خانواده به سمت همدلی و هدفمندی پیش می‌رود و مکانیسم خانواده ایمن تر است، گفت: مادر نقش برجسته‌ای در امنیت و شادی فرزند دارد بنابراین مادری که با کار کردن می‌تواند احساس بهتری را تجربه کند با برنامه ریزی مناسب در کنار همسر و فرزند خود نیز می‌تواند احساس آرامش را به آنها انتقال دهد.
انزانی در انتها اظهار کرد: مادران باید درخانه فضای گرمی را ایجاد کنند و با کودکان خود اهداف کوچکی مانند تماشای فیلم در کنار هم ، بازی کردن و در کنار هم غذا درست کردن و.... در منزل دنبال کنند همچنین مادر شاغل ابتدا باید به نیازهای خودش به عنوان مادر توجه کند تا بتواند رابطه بهینه‌ای با همسر و فرزند خود داشته باشد چراکه مادر شاد و با هدف در مدیریت خانه موفق‌تر است.