یک روانشناس اجتماعی درباره نحوه کنترل کودکان توسط والدین برای عدم دسترسی به مطالب ناامن فضای مجازی گفت: کودکان کنجکاوند و اگر مستقیما و به طور مستمر روی عدم دسترسی آنها به مطالب ناامن تاکید داشته باشیم، با نتیجه عکس آن مواجه می‌شویم.
علیرضا شریفی یزدی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه والدین باید طی یک قراردادی به کودک اجازه حضور در فضای مجازی را بدهند، اظهار کرد: والدین برای کودک خود باید توضیح دهند که اگر دستگاه هوشمندی اعم از موبایل، تبلت و... در اختیار او قرار می‌دهند برای استفاده از کدام مطالب و در چه ساعاتی از روز است و نمی‌تواند در مطالب متفرقه جستجو کند.
وی با بیان اینکه هرچه سن کودک افزایش یابد این محدودیت دسترسی می‌تواند کاهش یابد، ادامه داد: گسترش فضای دیجیتال و آموزش آنلاین به افزایش سطح دانش و اطلاعات فرزندان کمک کرده است اما از دست رفتن روابط اجتماعی از مهم ترین عیوب آموزش آنلاین است که کودک تصور می‌کند با برطرف شدن نیازهای روزمره‌اش و حتی نیاز آموزش او توسط اینترنت، دیگر نیازی به برقراری ارتباط با دیگران ندارد و درنتیجه مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی او کاهش می‌یابد.
این روانشناس به محاسن آموزش آنلاین برای کودکان اعم از اینکه آموزش تحت هر شرایطی مسیر خود را طی می‌کند و مشکلات سد راه کسب دانش نمی‌شوند، ارزان تر بودن این نوع آموزش نسبت به آموزش حضوری، کاهش ترافیک و آلودگی هوا و... اشاره کرد و افزود: در کنار محاسن بسیاری که آموزش آنلاین می‌تواند داشته باشد، خطرات زیادی نیز در کمین دانش‌آموزان است که یکی از آنها خطر اعتیاد به فضای مجازی به دلیل صرف زمان زیاد در این فضا است چراکه کودک به حضور در این فضا عادت می‌کند و حتی اگر بعدها امکان آموزش حضوری فراهم شود کودک دیگر به فضای مجازی و حضور در آن اعتیاد می یابد.
به گفته شریفی یزدی، یکی دیگر از معایب استفاده بیش از حد کودکان از فضای مجازی منزوی شدن و گوشه گیری آنها است که شکل گیری تیپ شخصیتی پرهیزمدار را تقویت می‌کند.
وی به داشتن برنامه مشخص برای دسترسی کودکان به اطلاعات و آموزش آنلاین اشاره کرد و معتقد است که والدین و مسئولان مدارس باید برنامه مشخصی برای آموزش داشته باشند؛ همچنین بهتر است مطالب آموزشی را به صورت آفلاین غیر قابل دسترس کنند تا دانش آموز بداند تنها در ساعات خاصی می‌تواند در این فضا حضور داشته باشد و اینگونه از زمان آموزش آنلاین تنها برای آموزش استفاده می‌کند چراکه در ساعات غیر درسی امکان دسترسی به مطالب وجود ندارد.
این روانشناس اجتماعی ایجاد و یا مقرر کردن فضایی مشخص برای درس خواندن دانش آموز و شبیه سازی موقعیت یک کلاس با تمامی نکات حتی نوع پوشش را از جمله نکات مهم برای موظف شدن کودک به آموزش تلقی کرد و افزود: خانواده باید خود را مکلف کند گزارش کار فرزند خود را به مدرسه و آموزگاران ارائه دهد؛ همچنین در زمان برگزاری امتحانات والدین باید نقش ناظر امتحانی را داشته باشند و شرایط نظارتی مدرسه را فراهم کنند و به فرزند خود تحت هرشرایطی برای گرفتن نمره کمک نکنن چراکه این کار بسیار اشتباهی است.
وی به استفاده از برنامه‌های خاصی برای کنترل مطالب مورد استفاده کودکان در اینترنت اشاره کرد و گفت: والدین در صورت مشاهده استفاده فرزندشان از مطالب ناامن و متفرقه ابتدا باید خونسری خود را حفظ کنند و از پرخاشگری بپرهیزند، سپس اگر از قبل با کودک خود درباره‌ی شرایط استفاده از فضای مجازی قرار گذاشته بودند اکنون می‌توانند او را به دلیل تخطی از این قرار جریمه کنند.
شریفی یزدی افزود: البته این جریمه را باید از ابتدا به اطلاع کودک رسانده باشند تا آنها بدانند در صورت تخطی، جریمه‌ای در انتظارشان است. این جریمه باید متناسب با سن کودک و نوع تخطی او باشد برای مثال تماشا نکردن تلویزیون و یا بازی نکردن با یک وسیله بازی مشخص و... می تواند از جمله این جرایم باشد.
وی معتقد است به طور معمول کودکان با اطلاع از جریمه شدن در صورت زیر پا گذاشتن قوائد استفاده از فضای مجازی و... قوانین مشخص شده را رعایت می‌کنند اما درصورتی که با وجود قرار دادن جریمه‌ها کودکان باز هم از این قوائد تخطی کردند، والدین می‌توانند از مشاوران و روانشناسان در این باره کمک بگیرند.