شیوع ویروس کرونا به گفته فعالان مدنی در تونس خیلی چیزها را تغییر داده و یکی از آنها روی آوردن زنان به دوچرخهسواری است.
دوچرخه سواران زن تونسی میخواهند هنجارهای جنسیتی را به چالش بکشند. در تونس نیز مانند برخی کشورها از جمله ایران دوچرخهسواری زنان تابوهایی دارد.
استفانی پوسن، بنیانگذار بنیاد «ولوروتین» (دوچرخه روزمره) میگوید: «قرنطینه و کرونا خیلی چیزها را در تونس تغییر داده است. بسیاری پس از شیوع ویروس کرونا میخواهند دوچرخهسواری را بیاموزند و حالا با انبوهی از درخواستها مواجه شدیم.»
دوچرخهسواری زنان میتواند نمادی از استقلال باشد
او میافزاید: «دوچرخهسواری زنان میتواند نمادی از استقلال باشد. این راهی است که زنان بتوانند مالک وسیله حمل و نقل خود باشند و در معنایی دیگر مالک زندگی خود. بنابراین زن با دوچرخه روز و شب میتواند براند و کمتر اذیت شود.»
سمیرا بلغیث، زن ۶۰ ساله تونسی میگوید: «مدتهاست که دوست دارم دوچرخه سواری را یاد بگیرم اما هرگز فرصتی برای دوچرخه سواری نداشتم. خودم هم دوچرخه نداشتم. وقتی متوجه فعالیت این انجمن شدم و اینکه مردم را به دوچرخه سواری تشویق میکند هم برای خودم و هم برای پسرم ثبت نام کردم.»
این انجمن به زنان در گروههای سنی مختلف آموزش میدهد تا چگونه دوچرخهسواری کنند. حتی زنان سالخورده نیز از این برنامه آموزشی استقبال کردند