مرضیه ابراهیمی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در باره نقش کارشناسان اجتماعی و روانشناسی در مدیریت بحران کرونا اظهار داشت: شیوع ویروس کرونا در کشور ضرورت تحلیلهای اجتماعی و روانشناختی را متجلی ساخت.
وی افزود: آیین باستانی نوروز یکی از مهمترین فرصتها به منظور گسترش تعاملات اجتماعی است و در حال حاضر باتوجه به شیوع بیماری کرونا این ارتباطات و برگزاری آیین ها با محدودیت روبه رو است.
ابراهیمی ادامه داد: بنابراین قرنطینه خانگی در این دوران با آگاهیبخشی جامعه در خصوص آسیب ها و صدمات عدم رعایت اصول پزشکی محقق می شود و این امر مستلزم تحلیلهای اجتماعی و روانشناختی است.
وی تاکید کرد: به عبارت دیگر ایجاد رعب و وحشت در باره سلامتی و جان آدمی (با هدف عدم خروج از منزل) با بهره گیری از علوم پزشکی محقق می شود؛ اما باور و پذیرش جامعه در خصوص رعایت این اصول مستلزم بهرهبرداری از علوم اجتماعی و روان شناسی است.
مدیریت بحران در حوزه اجتماعی گفت وگو با مردم است
ابراهیمی در ادامه افزود: مدیریت بحران در حوزه اجتماعی گفت وگو با مردم است؛ به عنوان مثال عدم رعایت قرنطینه و تداوم مسافرتها در این روزها باید از طریق روشهای نوین علمی مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد. در خصوص دلایل این مساله با مردم گفت وگو و علل عدم توجیه آنها در این رابطه مشخص شود.
به گفته عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی یکی از دلایل اساسی عدم رعایت این قرنطینه اضطراب و نگرانی در خصوص تضییع زمان است و براین اساس دولت باید (با استفاده از برخی سیاستها) زمانهای جایگزینی را فراهم آورد.
وی یادآور شد: دولت همچنین باید مکانیزمهای تفریح و سرگرمی نظیر مطالعه و ورزش را به جامعه معرفی کند؛ که این امر در بلندمدت هم آثار و نتایج ارزشمندی را رقم خواهد زد.
این تحلیلگر اجتماعی افزود: آموزش قرنطینه خانگی و همچنین فراهم سازی محیطی دلچسب و آرامشبخش در منزل بیشک ضرورت سازوکارهای تنبیهی نظیر جریمه و تردد ممنوعیت را نیز به حداقل می رساند.