روستای «گواشین» شهرستان سراب در ۱۳۰ کیلومتری شمال شرق تبریز ۴۰۰ خانوار جمعیت دارد و ساکنان آن از ماه ها قبل گرفتار معضلی به نام بی آبی و کم آبی هستند؛ گفته می شود چاه محل تامین آب شرب روستا به دلیل خشکسالی های ۲ دهه اخیر و افت سطح سفره های آب زیرزمینی دیگر آب ندارد و مردم در رفع احتیاجات روزمره شان با مشکل مواجهند.
در این میان رودخانه نزدیک روستا به عنوان نقطه اتکای اصلی روستاییان برای رفع نیاز آبی خود حدود ۷۰۰ متر با آن فاصله دارد و پیمودن این مسیر طولانی برای شستن ظروف، لباس و آوردن آب برای مردم محل بسیار دشوار است.
هر چند اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان سراب با آبرسانی سیار به روستای «گاواشین» برای رفع مشکل تامین آب در آن می کوشد، اما دغدغه تامین آب برای روستایی با ۴۰۰ خانوار جمعیت به این طریق برطرف شدنی نیست.
در بدو ورود به روستای «گواشین» با انبوه بانوان و کودکانی مواجه می شویم که برای استفاده از جوی آبی که از زیر دیوار یک باغ بیرون می آید، اجتماع کرده اند؛ آبی که برای ساعتی در طول روز توسط مالک آن رها می شود تا همسایگانش رفع رجوع کنند؛ اما روستاییان می گویند رفع مشکل آب ۴۰۰ خانوار با این میزان آب غیرممکن است.
یکی از بانوان ساکن روستای «گواشین» که برای استفاده از آب باغ همسایه به اینجا آمده است، به ایرنا می گوید: این آب روزی ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت رها می شود و ما ناگزیر برای شستن ظروف و لباس هایمان به اینجا می آییم، اما طبیعی است که این میزان آب کفاف تعداد زیاد جمعیت روستا را نمی دهد و به همین دلیل نیز شستنی هایمان نیمه تمام می مانند.
بانوی دیگری نیز ضمن گله از دشواری های زندگی در بی آبی و کم آبی توضیح می دهد: ما در خانه هایمان کودک و افراد مریض داریم که برای نظافت و تهیه غذایشان نیاز به آب داریم، اما آب کافی در دسترس نیست.
بانوی دیگری از روستای «گواشین» نیز که همراه بچه مدرسه ایش برای شستن لباس به کنار جوی آب خارج شده از باغ آمده است، می گوید: صبح ها که دخترم به مدرسه می رود، قطره ای آب برای شستن دست و صورت او نداریم و او تشنه به مدرسه می رود.
بانوی دیگر نیز با اشاره به آب جوی محل مراجعه بانوان روستا تشریح می کند: این آب از چاه بیرون می آید و در اصل به دلیل احتمال وجود میکروب در آن قابل شرب نیست، اما ما چاره ای نداریم و ناگزیر از استفاده از آن برای مصارف خانگی و شرب هستیم.
غفور جبارزاده، عضو شورای اسلامی روستای «گواشین» نیز در گفت و گو با ایرنا یادآوری می کند: اهالی روستا از تیر ماه پارسال با مشکل کم آبی و بی آبی دست به گریبان هستند.
جبارزاده ادامه می دهد: تاکنون به هر جا مراجعه کرده ایم، بی نتیجه بوده است.
علی جدیدی، مدیر آب و فاضلاب شهرستان سراب نیز در این باره می گوید: چاه محل تهیه و تامین آب شرب روستا از دبی افتاده است و چاه دیگری حفر شده است که در صورت تامین اعتبار، آب آن در دسترس اهالی روستای «گاواشین» قرار می گیرد.
جدیدی افزود: برای تجهیز و لوله کشی از چاه جدید ۷۵۰ میلیون تومان اعتبار نیاز است، اما تا تامین این رقم، در روزهای آینده چاه قدیم به طور موقت مرمت می شود تا اهالی در فصل زمستان با استفاده از آب آن گذران زندگی کنند.
وی ادامه می دهد: همزمان با راه اندازی مجدد چاه اول روستای گواشین، سعی می کنیم خط انتقال آب از چاه جدید نیز جاگذاری و مشکل مردم به آب لوله کشی برطرف شود.
ایرج ثفقی، فرماندار سراب نیز دلیل تاخیر در اجرای عملیات لوله گذاری از چاه دوم روستای «گواشین» را مشکلات اعتباری اعلام می کند و می گوید: دستور لازم برای تامین اعتبار این طرح از محل اعتبارات ادارات آب و فاضلاب و برق داده شده است.
فرماندار سراب ابراز امیدواری می کند که مشکل تامین آب لوله کشی شده روستای «گواشین» تا ۲ ماه آینده برطرف شود.
«گواشین» از روستاهای دهستان «رازلیق» بخش مرکزی شهرستان ۱۳۵ هزار نفری سراب است.