همدیگر را تهدید نکنیم. نه صریح و نه در لفافه. رازی که الان مثل چاقو توی جیبمان است، او یک روز مثل گُل رُز کف دستمان گذاشت...ما برای زخمیکردن آفریده نشدهایم. ارّه نیستیم، انسانیم.
عصرایران؛ احسان محمدی- رابطههای انسانی به هر دلیلی ممکن است ترک بردارد، آدمها از هم دور بشوند و یا حتی به خود یا دیگری صدمه بزنند. این چند نکته را بخوانید، مرهم نیست اما شاید بتواند از زخم تازه جلوگیری کند.
1- به حرمت روزهای خوب، لحظههای بد را هم تاب بیاوریم.
2- در هر رابطهای دو نفری وارد شدهایم، دو نفری قدم زدهایم، دو نفری اشتباه کردهایم، دو نفری خندیدهایم، سر هم منت نگذاریم.
3- به طرف مقابلمان حس تنفر از خودش ندهیم. زخم چاقو خوب میشود، زخم زبان نه.
4- به هم نگوییم:«تو که عین خیالت نیست!»، «من برات مهم نبودم!»، «تو که از اولش میخواستی بری» و ... به جای این حرفها اگر به او شلیک کنیم حتماً جایش کمتر درد میکند.
5- اگر طرف مقابلمان را حالا ترسو، تنفرانگیز و ...میبینیم یادمان نرود او انتخاب ما بود که زمانی دیوانگیاش را دوست داشتیم.
6- احساسمان را خرج آدمهای بیعرضه نکنیم. با عقابها پرواز کنیم نه مرغهای چاق خانگی.
7- تکلیفمان را از اول یک رابطه روشن کنیم. وقتی یک پایمان توی دوزخ است، وعده بهشت ندهیم.
8- اگر نمیخواهیم در رابطهای بمانیم خودمان را خلاص کنیم. به قیمت مجروح شدن و زخمخوردن تحملش نکنیم. یک سیم خاردار از کسی که مدام ما را زخمی میکند، شریک بهتری است.
9- خدا وجود دارد، قلب کسی را بشکنیم، حتماً کسی قلبمان را میشکند. لازم نیست بلند نفرین کنیم.
10- ما قهرمان و نجاتدهنده نیستیم، نمیتوانیم به هر قیمتی دیگران را نجات دهیم، همین که از خودمان مراقبت کنیم کافیست، این شاید به دیگری هم کمک کند. تلاش یک فیل برای تنفس مصنوعی دادن به یک گنجشک باعث مرگش میشود!
11- همدیگر را تهدید نکنیم. نه صریح و نه در لفافه. رازی که الان مثل چاقو توی جیبمان است، او یک روز مثل گُل رُز کف دستمان گذاشت.
12- ما برای زخمیکردن آفریده نشدهایم. ارّه نیستیم، انسانیم.
13- هیچوقت فکر نکنیم فقط ما صدمه دیدهایم. اینجا رنج به عدالت قسمت میشود فقط همه به یک شکل دردشان را نشان نمیدهند.
میدانم به این حرفها گوش نمیدهید و کار خودتان را میکنید. پس دستکم بیشتر مایعات بنوشید.