J

 

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "تودی"، افسردگی عامل خطرآفرین اصلی برای خودکشی است. بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، این شرایط دلیل اصلی ناخوشی و ناتوانی در جهان نیز محسوب می شود و بیش از 300 میلیون نفر از آن رنج می برند.

نرخ ابتلا به افسردگی بین تمام گروه های سنی رو به افزایش است، اما فقدان حمایت برای موضوعات سلامت روانی در ترکیب با ترس عمومی از برچسب‌زنی اطرافیان به معنای آن است که افراد بسیاری درمان مورد نیاز برای زندگی سالم و سازنده را دریافت نمی کنند.

برای افراد مبتلا به افسردگی، توانایی صحبت کردن با فردی عزیز یا مورد اعتماد اولین گام برای یافتن درمان و بهبودی است. افسردگی خطر برخی بیماری ها و اختلالات جدی، از جمله اعتیاد، تمایل به خودکشی، دیابت و بیماری قلبی را افزایش می دهد که از بزرگترین قاتلان در جهان محسوب می شوند.

همچنین، اگر نگران فردی هستید و فکر می کنید وی به افسردگی مبتلا شده یا قصد خودکشی دارد باید این مساله را ابراز کنید. برخی به اشتباه فکر می کنند که صحبت درباره خودکشی خطر انجام این کار را افزایش خواهد داد، اما در واقعیت این گونه نیست، بلکه می تواند موجب نجات زندگی فرد بیمار نیز بشود.

برخی افراد مبتلا به افسردگی ممکن است علائم بسیار شدیدی را تجربه کنند و در پی دریافت کمک باشند. برخی دیگر ممکن است چنان علائم خفیفی داشته باشند که حتی به افسردگی مشکوک نشوند. افراد مبتلا به افسردگی خندان ممکن است در یک نمایش عمومی، محل کار یا کنار خانواده خود حضور داشته و وقت بگذرانند، اگرچه از درون رنج می برند.

اگر فردی به ناگاه پس از افسردگی شدید احساس آرامش و شادی را بروز می دهد، این می تواند نشانه ای هشدار دهنده از تصمیم وی برای اقدام به خودکشی باشد.

یک باور اشتباه این است که افراد افسرده باید غمگین و ناراحت باشند اما برخی افراد ممکن است با بی حسی یا احساس عصبانیت به جای ناامیدی مواجه باشند.

برای تشخیص افسردگی می توانید به سرنخ هایی ظریف توجه داشته باشید، به ویژه اگر حالتی پایدار داشته باشند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود.

متوجه تغییراتی در خواب شده اید

آیا تا پیش از این مشکلی در به خواب رفتن و خواب باقی ماندن نداشته اید، اما اکنون دیگر شرایط این گونه نیست؟ آیا تا پیش از این با شش ساعت خواب خوب شبانه عملکرد خوبی در روز بعد از خود ارائه می کردید، اما اکنون دوست دارید بیش از هر زمان دیگری بخوابید؟

تغییر در الگوهای خواب می تواند نشان دهنده ابتلا به افسردگی باشد. خواب انرژی مورد نیاز بدن را تامین می کند و امکان ارائه عملکرد خوب فراهم می کند، اما خواب برای افراد مبتلا به افسردگی شرایطی احیاکننده و انرژی بخش نیست و آنها احساس شادابی و سرزندگی نخواهند داشت.

همچنین، افراد ممکن است شرایطی به نام بی قراری روانی-حرکتی را تجربه کنند که می تواند موجب بی قراری و ناتوانی در احساس راحتی و آرامش شود.

ذهن شما پریشان و سردرگم است

این که افراد از نظر شناختی تا چه اندازه خوب عمل می کنند، عاملی موثر در تفکر و آگاهی ذهن‌ است. گاهی اوقات افراد نمی توانند به مدت 30 دقیقه سر جای خود نشسته و تلویزیون تماشا کنند، کتاب بخوانند یا هر کاری که نیازمند تمرکز است را انجام دهند.

یکی دیگر از نشانه های ظریف افسردگی ممکن است شامل نوعی کندی در تفکر، فراموشی و دشواری در تصمیم گیری باشد.

شما بیش از حد نگران هستید و بیش از حد فکر می کنید

نام بالینی برای نگرانی و تفکر بیش از حد نشخوار ذهنی (Rumination) است. این شرایط می تواند احتمال ابتلا به افسردگی و طولانی‌تر شدن دوره های افسردگی را افزایش دهد.

در نشخوار ذهنی مردم اساسا در یک حلقه موقعیت های منفی تکرار شونده گرفتار می شوند یا موقعیت های عادی را با دیدی منفی در نظر گرفته یا بیش از حد به تجزیه و تحلیل موارد مختلف می پردازند. افرادی که در این شرایط گرفتار می شوند درباره موضوعی مشابه بارها و بارها صحبت می کنند که تحمل این شرایط برای افرادی که در اطراف آنها هستند را دشوار می کند. این ممکن است به دوری گزیدن از فرد بیمار منجر شود که به نشخوار ذهنی، افسردگی، احساس کم ارزشی و اعتماد به نفس کمتر منجر می شود.

وزن شما تغییر کرده است

تغییرات وزن می توانند نشانه ای هشداردهنده از ابتلا به افسردگی باشند. برخی افراد مبتلا به افسردگی ممکن است بیش از حد غذا بخورند، در شرایطی که برخی دیگر تمایل کمتری به غذا نشان می دهند.

این تغییرات در الگوهای غذا خوردن ممکن است با خستگی و عدم رضایت همراه باشند. بیشتر افراد از یک وعده غذایی خوب لذت می برند، اما آنهایی که افسرده هستند حتی انرژی و علاقه خود به غذا خوردن را از دست می دهند یا ممکن است اشتیاق به غذا خوردن در آنها افزایش یابد.

غذا خوردن بیش از حد یا بی اشتهایی ممکن است رابطه چندانی با گرسنگی نداشته باشند زیرا افسردگی می تواند بر مواد شیمیایی یا بخش هایی از مغز که با احساس رضایت و کنترل اشتها مرتبط هستند، اثرگذار باشد.

علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران ندارید

اگر متوجه شده اید فردی که پیش از این اجتماعی بوده و رابطه گرمی با خانواده، دوستان، یا همکارانش داشته است، اکنون حتی از حضور در فعالیت های عادی نیز طفره می رود ممکن است با یک مورد افسردگی مواجه باشید.

انزوای اجتماعی و دوری جستن از جمع از علائم شناخته شده افسردگی هستند. نشانه دیگری که باید به آن توجه داشته باشید کاهش در بیان عاطفی است. شما حتی می توانید این را در چهره فرد نیز مشاهده کنید زیرا عضلات صورت کمتر به کار گرفته می شوند.

درد زیادی دارید

افسردگی آسیب‌رسان است و ممکن است موجب بسیاری مشکلات جسمانی غیر قابل توضیح، از جمله سردرد، مشکلات گوارشی و کمر درد شود. درد بسیار واقعی است و برخی افراد ممکن است برای دردهای مبهم خود به پزشک مراجعه کرده و ابتلا به افسردگی در آنها تشخیص داده نشود، در شرایطی که سرچشه تمامی مشکلات محسوب می شود.

درد و افسردگی برخی از مواد شیمیایی مغزی مشابه را به اشتراک می گذارند. این مواد شیمیایی از طریق مسیرهای عصبی مشخص سفر می کنند. نتیجه نهایی این است که افسردگی می تواند حساسیت مغز به درد را تغییر دهد.

افسردگی و بیماری قلبی نیز دست در دست یکدیگر دارند. پژوهش ها نشان داده اند افرادی که به افسردگی و بیماری قلبی مبتلا هستند در معرض خطر بیشتر مرگ قرار دارند. و افسردگی همانند فشار خون بالا و کلسترول بالا یک عامل خطرآفرین برای بیماری قلبی است.