رابطه عاطفی یکی از مهمترین بخش های زندگی مشترک زوج ها است، اینکه چقدر و چطور می توانید چالش ها را رفع کرده و در بهبود روابطتتان بکوشید، به همان میزان در زندگی تان احساس امنیت می کنید.

گروه خانواده: امنیت در یک رابطه زناشویی به این معنا است که چطور هر زوج می توانند چالش ها را رفع کنند و در بهبود روابطشان بکوشند، هیچوقت برای بهبود بخشیدن به روابط دیر نیست ، اگر نشانه های ناامنی در روابط خود را می بیندید، می بایست با شریک زندگی تان مشورت کنید و در صورت نیاز از زوج درمانگر نیز کمک بگیرید.

در اکثر مواقع بزرگسالان، ناامنی های دوران کودکیشان را با خود به دوران بزرگسالی می آورند و چالش هایی را از این رهگذر تجربه می کنند. در این گزارش ویژگی های یک رابطه عاطفی امن را با هم بررسی می کنیم.

1-اعتماد دو طرفه

از مهمترین نشان های امنیت در یک زندگی مشترک ، وجود اعتماد است.اعتماد یعنی احساس اطمینان به شریک زندگی در همه حوزه های زندگی. زمانی که احساس نیاز می کنید تا همسرتان را درباره کارهای مختلف مثل رفت و آمدها، رفتارهای مالی و ارتباطات و مسائل دیگر ، مورد سوال های مکرر قرار دهید یا دائما در این موارد نگرانی دارید، ممکن است که احتیاج به کمک داشته باشید چرا که قطعا امنیت در رابطه شما کمرنگ شده است.

2-احساس پذیرفته شدن

احساس پذیرفته شدن یعنی بتوانید با شریک زندگی تان درباره افکار، احساسات، آرزوها و ... خود صحبت کنید. بدون اینکه از قضاوت بترسید و بدانید که موجودیت ما برای او پذیرفته شده است حتی اگر با تمامی افکار و احساسات ما موافق نباشد.

به طور مثال شما به همسرتان می گویید که امروز به رفتار مادرم با خواهرم حسودی کردم. در یک رابطه عاطفی امن همسرتان از شما می پرسد که چی شده؟ حتما موضوعی خیلی ناراحتت کرده که این حسو داشتی، برام تعریفش کن.

البته به یاد داشته باشید که امنیت به این معنا نیست که یک زوج هیچ افکار یا احساسات شخصی برای خود نداشته باشند.

3-احساس شنیده شدن

در یک رابطه امن، دو طرف می توانند با هم به قصد «شنیدن» صحبت کنند نه به قصد پاسخ دادن. برای مثال اگر زوجی با هم اختلاف نظر دارند قبل از اینکه سعی کنند به همدیگر اثبات کنند که چه کسی درست می گوید، ابتدلا استدلال طرف مقابل را باید بشنوند، احساسات هم را ببینند و از هم حمایت کنند و گاهی هم همدل باشند ، حتی در شرایط بحرانی مثل مشاجره! 

مثال برای احساس شنیده شدن نادرست این است که شما به همسرتان برای دیر آمدنش می گویید: مگه قرار نبود رسیدی هتل خبر بدی؟ من منتظر تماس تو بودم. نمی گی من نگران میشم؟ اصن برات مهمه؟ دلم هزارجا رفت. او هم دراینجا پاسخ می دهد که «باز تو می خوای یه گیری به من بدی؟ برای چی انقدر الکی نگران می شی؟»

اما نحوه صحبت درست درباره دیر کردن همسرتان اینطور است . شما به او می گویید: «مثل شما به همسرتان می گویید که «وقتی با من تماس نگرفتی احساس بدی پیدا کردم. نگران شدم که اتفاق بدی افتاده باشه، انتظار داشتم طبق حرفت، عمل کنی و حالا از دستت ناراحتم» و پاسخ صحیح او هم این است که : «معذرت می خوام که نگرانت کردم، حواسم به خاطر کار زیاد پرت شده بود. حتما خیلی اذیت شدی.

4-کنار هم بودن، نه رو به روی هم بودن

یک زوج در یک رابطه امن، در کنار هم هستند و مثل یک تیم عمل می کنند. مانع پیشرفت اهداف همدیگه نمی شن و در کنار هم اهداف مشترکی تدوین می کنند. درباره کارهای مختلف (چه در زندگی مشترک و چه در ابعاد شخصی زندگی) با هم مشورت می کنند و راه حلی را انتخاب می کنند که برای هر دوشان مناسب باشد.

یک مثال برای کنار هم بودن این است که به طرز نادرستی شما به همسرتان می گویید: «قرارمون این نبود که جلوی پسرمون، با هم دعوا کنیم. بهت گفتم بذار برای بعد، بچه اضطراب می گیرد». او هم پاسخ می دهد که : «این بچه دیگه بزرگ شده، نه پس بذارم اخلاقای تو رو پیدا کنه و لوس و حساس بشه؟ باید مرد بار بیاد!» اما درستش این است که شما به همسرتان بگویید: 

«یه مطلب درباره فرزندپروری می خوندم نوشته بود مشاجره در حضور فرزندان باعث اضطراب بچه ها میشه. یادمون باشه حتما اگر اختلاف نظری داریم، تنها صحبت کنیم.». او هم پاسخ می دهد که آره اتفاقا من هم یه مطلب مهم درباره اضطراب بچه ها دیدم. برات می فرستم.»