تهران- ایرنا- در دوران بچگی دختری لاغر بودم که خریدهای سبک خانه مانند خرید شیر یا نان را با دوچرخه انجام می‌دادم. آن زمان با دوچرخه‌ام بسیار کمک حال مادرم بودم. به سرعت چیزی را که نیاز داشت، با سبک بالی سوار بر دوچرخه و در کوتاه‌ترین زمان تهیه می‌کردم و برایش می‌آوردم.
حالا با گذشت سال ها، یک روز وقتی داشتم از درِ مترو خارج می‌شدم، با دیدن چندین دوچرخه پارک شده در محل پارک موتورسیکلت ها کنار در ورودی مترو، این فکر به ذهنم خطور کرد که بهتر است یک دوچرخه تهیه کرده و مسیر ۳۰ دقیقه ای مترو تا خانه را با دوچرخه طی کنم و دیگر برای طی این مسیر با عجله سوار تاکسی نشوم که هم فال است و هم تماشا.
همان روز بود که یک گروه دوچرخه سوار از مقابلم عبور کردند، روز جمعه بود و خیابان ها خلوت، آنها معابر خلوت روز جمعه تهران را زیبا کرده بودند.
بسیار پیش آمده که به این فکر کنم چرا در کشور ما دوچرخه سواری نه تنها رواجی ندارد که حتی دوچرخه سواری زنان نیز چندان مورد توجه نیست؛ در حالی که در بسیاری از کشورهای پیشرفته بخش بسیاری از سفرهای کاری روزانه با دوچرخه انجام می شود، در واقع همان که مدتی است من در فکرش به سر می‌برم.
درست است که برخی دوچرخه سواری زنان را مورد نکوهش قرار می‌دهند اما واقعیت این است که بسیاری رکاب زدن زنان را به عنوان یک حرکت فرهنگی، ورزشی و تفریحی تلقی می‌کنند که فضا را برای ورزش بانوان گستردهتر میکند. همچنین جنبه تفریحی آن نیز از دیگر جذابیتهای دوچرخه سواری به شمار میرود.
این نکته را نیز لازم است اضافه کنم که غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضاییه اردیبهشت ۱۳۹۸ رسماً اعلام کرد که دوچرخه‌سواری بانوان منع قانونی ندارد.
اما خوب است که بدانید اولین زنی که در ایران، سوار بر دوچرخه شد، از زنان دوران قاجار بود. گفته شده که دوچرخه سواری برای زنان آن زمان ممنوع بوده و فقط مردان می‌توانستند از این وسیله استفاده کنند. وسیله‌ای جذاب در ایران که توسط ناصرالدین شاه قاجار از اروپا وارد شد.
شاید این سوال برایتان پیش آید که چرا تا این حد بر اهمیت دوچرخه سواری تاکید می شود و چرا کشورها برای توسعه فرهنگ آن تلاش می کنند؟ با کمی تحقیق و مطالعه درباره این ورزش مفید و مفرح، متوجه می‌شوید که گسترش دوچرخه سواری در بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی جامعه تا چه حد اثرگذار است و تا چه میزان می توان یک زندگی سالم و بانشاط را برای افراد رقم بزد.
در جهان بیش از یک میلیارد دوچرخه وجود دارد که دو برابر بیش از اتومبیل ها است. در سال های اخیر تولید دوچرخه به بیش از ۱۰۰ میلیون در سال رسیده است. دوچرخه در قرن نوزدهم معرفی شده و برای بسیاری امور از جمله تفریحی، کار، نظامی، نمایش، ورزش و... مورد استفاده قرار گرفته است. به عنوان مثال در چین یا کشورهای دیگر، مردم برای استفاده از وسایل حمل و نقل بیشتر از دوچرخه استفاده می‌کنند. به همین دلیل است که در تصاویر و ویدئوهای کشورهای دیگر نکته نخستی که توجه ها را جلب می کند، تعداد زیاد مردم سوار بر دوچرخه هستند، این بدان دلیل است که دوچرخه در برخی کشورها خاص و محبوب است.
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چرا بسیاری از مردم در کشورهای پیشرفته با دوچرخه تردد می‌کنند و حتی در این کشورها برای توسعه فرهنگ دوچرخه سواری و همگانی کردن آن، مسوولان با دوچرخه به محل کار خود می‌روند؟ پاسخ ساده است.
دوچرخه در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری دارای مزایای متعددی است، از جمله ورزش بدنی مداوم در دوچرخه‌سواری، پارک آسان‌تر، افزایش قدرت مانور و دسترسی به جاده‌ها. دوچرخه‌سواری کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، آلودگی هوا یا صوتی کمتر و کاهش بسیار بار ترافیکی را سبب می‌شود. دلیل شمار بسیار دوچرخه سواران در کشورهای پیشرفته زمانی روشن می شود که بدانیم این امر منجر به هزینه‌های مالی کمتر فرد دوچرخه سوار و همچنین کاهش هزینه جامعه در سطحی وسیعتر خواهد شد.
دوچرخه سواری نوعی ورزش است که حتی می‌تواند به عنوان وسیله نقلیه پاک، جایگزین خودرو شود؛ مانند کشورهایی که از مزیت این ابزار ورزشی و تفریحی، استفاده های بسیاری برده اند.
پس بیایید این تصویر زیبا را در ذهن مجسم کنیم؛ تماشای هر روزه شهر خود با تعداد زیادی دوچرخه سوار زن و مرد و آسمانی آبی و هوایی پاک به جای خیل عظیم خودروهای متوقف شده در قفل‌های ترافیکی.
یادتان باشد هنگام دوچرخه سواری از کلاه ایمنی مخصوص دوچرخه سواری استفاده کنید.