یک کارشناس روابط کار و فعال حقوق زنان گفت: نباید مطالبات اقتصادی زنان از مجلس محدود به بیمه زنان سرپرست خانوار یا حتی زنان خانه دار شود و باید مشکل بیکاری همه اقشار زنان مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بیکاری بیش از ۱۷ درصدی زنان بنا بر آمار رسمی، نشان می‌دهد که همچنان تا رسیدن به تعادل جنسیتی در بازار کار فاصله داریم. وقتی این واقعیت را در نظر بگیریم که مشارکت اقتصادی زنان در ایران تنها ۱۵ درصد است، متوجه می‌شویم که درصد ناچیزی از زنان در ایران کار می‌کنند.
مهناز قدیرزاده (کارشناس روابط کار و فعال حقوق زنان) در گفتگو با ایلنا، با اشاره به این اطلاعات می‌گوید: برخی علاقه‌مند هستند که مشارکت پایین اقتصادی و نرخ بالای بیکاری زنان را خودخواسته بدانند و بگویند زنان علاقه و اصراری به کار کردن ندارند، حال آنکه بررسی‌ها نشان می‌دهد بسیاری از زنان یا کاری پیدا نمی‌کنند یا در مشاغل غیر رسمی مشغول به کار هستند.
او ادامه می‌دهد: تعداد زنان تحصیل کرده در ایران افزایش چشمگیری داشته است و از طرف دیگر این باور که زن می‌تواند استقلال مالی داشته باشد، زنان بیشتری را متقاضی کار کرده‌است، اما شرایط به گونه‌ای است که بسیاری از زنان تحصیل کرده کاری متناسب با تحصیلات و مهارت خود نمی‌یابند و این آنها را برای ادامه کار مایوس می‌کند.
این کارشناس روابط کار بیان می‌کند: بسیاری از زنانی که کار می‌کنند واقعا چاره‌ای جز تن دادن به شرایط ناعادلانه کار ندارند. آنها اغلب زنان سرپرست خانواری هستند که مجبور به کار برای امرار معاش هستند و متاسفانه شاهد برخی رویکردها مبنی بر این هستیم که می‌گویند فقط زنان سرپرست خانوار کار کنند، حال آنکه این حق هر زنی است که کاری متناسب با مهارت و دانش خود پیدا کند.
او با اشاره به اینکه نمایندگان مجلس می‌توانند با تصویب قوانینی زمینه حضور زنان در عرصه‌های اقتصادی را فراهم کنند، می‌گوید: نباید مطالبات اقتصادی زنان از مجلس محدود به بیمه زنان سرپرست خانوار یا حتی زنان خانه دار شود و باید مشکل بیکاری همه اقشار زنان مورد توجه قرار گیرد.